środa, 13 lipca 2011

Bitwa pod Kannami

2 sierpnia 216 roku okolice miejscowości Kanny w Apulii. Z jednej strony stoi Hannibal ze swoim 50 tys. wojskiem z drugiej strony Gajusz Terencjusz Warron z 90 tys. żołnierzy imperium Rzymskiego. 


Taktyka rzymska zakładała mocne uderzenie potężnym centrum złożonym z 3 rzutów ciężkozbrojnej piechoty. Na skrzydłach ustawiono jazdę. Prawe skrzydło pod wodzą Paulusa liczyło 2400 konnych Rzymian. Lewa flanka pod dowództwem Warrona składała się z 4800 Italskich kawalerzystów.

Hannibal na lewym skrzydle ustawił swoją doborową 6-tysięczną ciężką kawalerię.  Prawe skrzydło zajęła 4-tysięczna lekka konnica . Samo centrum złożone ze słabych lekkozbrojnych piechurów ustawił w kształcie półksiężyca.. Całe centrum było płytkie i łatwe do przełamania, na jego czele stał sam Hannibal.
Najpierw na lewym skrzydle jazda Hanibala z łatwością rozbiła rzymską konnice oraz przedarła się na tyły Rzymian. i zaatakowała jazdę na drugim skrzydle. Widząc to, konsul Warron uciekł z pola bitwy. W centrum piechota Hannibala wycofywała się przed piechotą rzymską, jednak wsparta oddziałami libijskimi rozbiła  piechotę. Dodatkowo konnica Hannibala zamknęła pierścień i zaczęła się rzeź legionistów. Zginął wówczas drugi konsul - Emiliusz Paulus.  Hannibal miał otwartą drogę na Rzym, szansy nie wykorzystał. Jego wiara w dyplomację i chęć jedynie osłabienia Rzymu spowodowała późniejszą zgubę. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz