Bitwa pod Gaugamelą

1 października 331 r. p. n. e. , równina w okolicy wioski Gaugamela. Stoją przeciwko sobie dwie armie:
macedońsko - grecka pod wodzą Aleksandra Wielkiego ( 47 tys. wojowników)
perska - pod wodzą króla perskiego Dariusza III ( ok. 180 tys. wojowników) .

Żołnierza Aleksandra Wielkiego, pomimo wielokrotnej przewagi wroga, nie czuli trwogi, gdyż byli zaprawieni w boju oraz ufali swojemu wodzowi. Dariusz ustawił w pierwszej linii jazdę,w drugiej linii piechotę,. Dysponował również wozami bojowymi wyposażonymi w długie kosy. Wódz macedoński ustawił na prawym skrzydle jazdę oraz oddziały oszczepników i łuczników. Lewe skrzydło składało się głównie z jazdy. W centrum ustawił macedońską falangę. Najpierw Macedończycy zaatakowali lewe skrzydło perskie. Na to odpowiedział Dariusz III wysyłając wozy. Falangici wybili załogę wozów.Król Perski rzucił również w bój konnicę z lewego skrzydła, która została powstrzymana konnicą Aleksandra. Następnie Aleksander ruszył z konnicą na lewe skrzydło perskie i próbował dopaść Dariusza, jednak uciekł. Gdy doszła wiadomość o ucieczce króla do oddziałów perskich, te poszły w rozsypkę. W skutek dezercji króla Dariusza III, armia Aleksandra Wielkiego, zdołała rozgromić wielokrotnie większą armie. Król Aleksander dosiadał w czasie bitwy legendarnego Bucefała - konia, który ponoć bał się własnego cienia. W bitwie brał udział Parmenion - najbliższy współpracownik Aleksandra oraz arystokrata macedoński z pochodzenia. Dowodził on lewym skrzydłem. Niestety w 330 r.p.n.e został stracony na mocy rozkazu Aleksandra.